sandık

Ayrıca bakınız: Sandık

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi صندق‎, Arapça صَنْدُق‎ (ṣanduḳ).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /san.ˈdɯk/
• Heceleme: san‧dık

Ad

sandık (belirtme hâli sandığı, çoğulu sandıklar)

1. İçerisine takım eşyaları koyabilmek amacıyla genellikle ahşap yapılan büyükçe, kutu biçiminde bir cisim

Çekimleme

sandık adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		sandık	sandıklar
belirtme		sandığı	sandıkları
yönelme		sandığa	sandıklara
bulunma		sandıkta	sandıklarda
ayrılma		sandıktan	sandıklardan
tamlayan		sandığın	sandıkların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	sandığım	sandıklarım
	belirtme	sandığımı	sandıklarımı
	yönelme	sandığıma	sandıklarıma
	bulunma	sandığımda	sandıklarımda
	ayrılma	sandığımdan	sandıklarımdan
	tamlayan	sandığımın	sandıklarımın
2. tekil	yalın	sandığın	sandıkların
	belirtme	sandığını	sandıklarını
	yönelme	sandığına	sandıklarına
	bulunma	sandığında	sandıklarında
	ayrılma	sandığından	sandıklarından
	tamlayan	sandığının	sandıklarının
3. tekil	yalın	sandığı	sandıkları
	belirtme	sandığını	sandıklarını
	yönelme	sandığına	sandıklarına
	bulunma	sandığında	sandıklarında
	ayrılma	sandığından	sandıklarından
	tamlayan	sandığının	sandıklarının
1. çoğul	yalın	sandığımız	sandıklarımız
	belirtme	sandığımızı	sandıklarımızı
	yönelme	sandığımıza	sandıklarımıza
	bulunma	sandığımızda	sandıklarımızda
	ayrılma	sandığımızdan	sandıklarımızdan
	tamlayan	sandığımızın	sandıklarımızın
2. çoğul	yalın	sandığınız	sandıklarınız
	belirtme	sandığınızı	sandıklarınızı
	yönelme	sandığınıza	sandıklarınıza
	bulunma	sandığınızda	sandıklarınızda
	ayrılma	sandığınızdan	sandıklarınızdan
	tamlayan	sandığınızın	sandıklarınızın
3. çoğul	yalın	sandığı sandıkları
	belirtme	sandığını sandıklarını
	yönelme	sandığına sandıklarına
	bulunma	sandığında sandıklarında
	ayrılma	sandığından sandıklarından
	tamlayan	sandığının sandıklarının

Alt kavramlar

• çeyiz sandığı, seçim sandığı, sanduka

Deyimler

• sandık balığı, sandık başkanı, sandık düzmek, sandık sepet

Kelime birliktelikleri

• sandık emini, sandık odası

Türetilmiş kavramlar

• sandıkça, sandıkçı, sandıkçık, sandıkken, sandıkla, sandıklama, sandıklı, sandıksa, sandıksız

Çeviriler

sandık

• Almanca: Truhe (de) d
• Arapça: صَنْدُق‎ (ar) e (ṣanduḳ)
• Azerice: sandıq (az)
• Fince: rasia (fi)
• Fransızca: urne (fr) d (oy pusulası için), caisse (fr) d (aletler için)
• Gagavuzca: sandık (gag)
• İngilizce: chest (en)
• İsveççe: kista (sv) g
• Norveççe:

  Bokmål: kiste (no) e d

• Osmanlı Türkçesi: صندق‎ (ota)
• Tatarca: sandıq (tt)
• Türkmence: sandyk (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "sandık" maddesi

Ek okumalar

• Vikipedi'de sandık

Eylem

sandık (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi sandıkır)

1. sanmak (eylem) sözcüğünün bildirme kipi belirli geçmiş zaman basit birinci çoğul şahıs olumlu çekimi

Karşıt anlamlılar

• sanmadık

Gagavuzca

Köken

Arapça صَنْدُق‎ (ṣanduḳ)

Ad

sandık

1. sandık

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Karaçay-Balkarca

Köken

Arapça صَنْدُق‎ (ṣanduḳ)

Ad

1. tabut