Jump to content

ایر

From Wiktionary, the free dictionary
See also: ایڑ and أير

Burushaski

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Shina [Term?], ultimately from Sanskrit अशनि (aśáni, thunderbolt).

Noun

[edit]

ایر (ayar)

  1. hail

References

[edit]
  • Bechtholdt, Astrid (2025) “ayar”, in Burushaski Hunza Dictionary (Webonary), Dallas, Texas, USA: SIL International, published 2017.
  • Turner, Ralph Lilley (1969–1985) “aśáni”, in A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages, London: Oxford University Press

Chagatai

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Turkic *ēr.

Noun

[edit]

ایر (er) (plural ايرلار)

  1. man
    Synonyms: آدم (ādam), اير كشى (er kiši)

Derived terms

[edit]

Old Anatolian Turkish

[edit]

Etymology 1

[edit]

Inherited from Proto-Turkic *ẹ̄r. Compare Turkmen ir, Chuvash ир (ir), Salar er.

Alternative forms

[edit]

Pronunciation

[edit]

Adverb

[edit]

ایر (ẹr)

  1. early, at a time in advance of the usual or expected event.
Derived terms
[edit]
[edit]
Descendants
[edit]
  • Azerbaijani: er
  • Ottoman Turkish: ار (er)
    • Turkish: er

Further reading

[edit]
  • Kanar, Mehmet (2018) “ir”, in Eski Anadolu Türkçesi Sözlüğü [Old Anatolian Turkish Dictionary] (in Turkish), 2nd edition, Istanbul: Say Yayınları, page 375
  • “er”, in XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)‎[1] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1977
  • Nişanyan, Sevan (2002–) “er”, in Nişanyan Sözlük
  • Tietze, Andreas (2009) “er”, in Tarihi ve Etimolojik Türkiye Türkçesi Lügati [Historical and Etymological Dictionary of Turkish] (in Turkish), volume II, Vienna: Österreichische Akademie der Wissenschaften, page 672

Etymology 2

[edit]

Inherited from Proto-Turkic *ēder (saddle); cognate with Azerbaijani yəhər, Bashkir эйәр (eyər), Chuvash йӗнер (jĕner), Kazakh ер (er), Kyrgyz ээр (eer), Turkmen eýer, Uyghur ئىگەر (iger) and Uzbek egar.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

ایر (eyer) (definite accusative ایری (eyeri), plural ایرلر (eyerler))

  1. saddle, a seat for a rider placed on the back of a horse or other animal
Derived terms
[edit]
Descendants
[edit]

Further reading

[edit]
  • Kanar, Mehmet (2018) “eyer”, in Eski Anadolu Türkçesi Sözlüğü [Old Anatolian Turkish Dictionary] (in Turkish), 2nd edition, Istanbul: Say Yayınları, page 266
  • XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)‎[2] (in Turkish), volume III, Ankara: Türk Dil Kurumu, 1967, page 1581
  • Nişanyan, Sevan (2002–) “eyer”, in Nişanyan Sözlük

Etymology 3

[edit]

Proto-Turkic *yïr (song); cognate with Bashkir йыр (yır), Chuvash юрӑ (jură), Kazakh жыр (jyr), Kyrgyz ыр (ır), Salar yür, Tatar җыр (cır) and Yakut ырыа (ırıa).

Alternative forms

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

ایر (ır) (definite accusative ایری (ırı), plural ایرلر (ırlar))

  1. song, tune, a musical composition with lyrics for voice
Derived terms
[edit]
Descendants
[edit]

Further reading

[edit]
  • Kanar, Mehmet (2018) Eski Anadolu Türkçesi Sözlüğü [Old Anatolian Turkish Dictionary] (in Turkish), 2nd edition, Istanbul: Say Yayınları, page 354
  • “ır”, in XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)‎[3] (in Turkish), volume III, Ankara: Türk Dil Kurumu, 1967, pages 1952-19526

Etymology 4

[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

[edit]

ایر (ẹr)

  1. second-person singular imperative of ایرمك (ẹrmek, to reach)

Ottoman Turkish

[edit]
ایر

Etymology 1

[edit]

Inherited from Old Anatolian Turkish ایر (eyer) from Proto-Turkic *ēder (saddle); cognate with Azerbaijani yəhər, Bashkir эйәр (eyər), Chuvash йӗнер (jĕner), Kazakh ер (er), Kyrgyz ээр (eer), Turkmen eýer, Uyghur ئىگەر (iger) and Uzbek egar.

Alternative forms

[edit]

Noun

[edit]

ایر (eyer)

  1. saddle, a seat for a rider placed on the back of a horse or other animal
    Synonyms: زین (zin), سرج (serc)
Derived terms
[edit]
Descendants
[edit]

Further reading

[edit]

Etymology 2

[edit]

Inherited from Old Anatolian Turkish ایر (ır), from Proto-Turkic *yïr (song); cognate with Bashkir йыр (yır), Chuvash юрӑ (jură), Kazakh жыр (jyr), Kyrgyz ыр (ır), Salar yür, Tatar җыр (cır) and Yakut ырыа (ırıa).

Alternative forms

[edit]

Noun

[edit]

ایر (ır)

  1. song, tune, a musical composition with lyrics for voice
    Synonyms: آهنگ (aheng), اغنیه (uğniye), سرود (surud), شرقی (şarkı)
Derived terms
[edit]
Descendants
[edit]

Further reading

[edit]

Persian

[edit]

Etymology

[edit]

From 𐭠𐭩𐭫 (ēr-, Iranian).

Adjective

[edit]

ایر (ir)

  1. noble
  2. Iranian