Jump to content

ضعف

From Wiktionary, the free dictionary
See also: صعق

Arabic

[edit]

    Etymology 1

    [edit]
    Root
    ض ع ف (ḍ ʕ f)
    9 terms

    Verb

    [edit]

    ضَعُفَ (ḍaʕufa) I (non-past يَضْعُفُ (yaḍʕufu), verbal noun ضُعْف (ḍuʕf) or ضَعْف (ḍaʕf))

    1. (intransitive) to weaken
    Conjugation
    [edit]
    Conjugation of ضَعُفَ (I, sound, u ~ u, impersonal passive (?), verbal nouns ضُعْف, ضَعْف)
    verbal noun
    الْمَصْدَر
    ضُعْف, ضَعْف
    ḍuʕf, ḍaʕf
    active participle
    اِسْم الْفَاعِل
    ضَعِيف
    ḍaʕīf
    passive participle
    اِسْم الْمَفْعُول
    مَضْعُوف
    maḍʕūf
    active voice
    الْفِعْل الْمَعْلُوم
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m ضَعُفْتُ
    ḍaʕuftu
    ضَعُفْتَ
    ḍaʕufta
    ضَعُفَ
    ḍaʕufa
    ضَعُفْتُمَا
    ḍaʕuftumā
    ضَعُفَا
    ḍaʕufā
    ضَعُفْنَا
    ḍaʕufnā
    ضَعُفْتُمْ
    ḍaʕuftum
    ضَعُفُوا
    ḍaʕufū
    f ضَعُفْتِ
    ḍaʕufti
    ضَعُفَتْ
    ḍaʕufat
    ضَعُفَتَا
    ḍaʕufatā
    ضَعُفْتُنَّ
    ḍaʕuftunna
    ضَعُفْنَ
    ḍaʕufna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أَضْعُفُ
    ʔaḍʕufu
    تَضْعُفُ
    taḍʕufu
    يَضْعُفُ
    yaḍʕufu
    تَضْعُفَانِ
    taḍʕufāni
    يَضْعُفَانِ
    yaḍʕufāni
    نَضْعُفُ
    naḍʕufu
    تَضْعُفُونَ
    taḍʕufūna
    يَضْعُفُونَ
    yaḍʕufūna
    f تَضْعُفِينَ
    taḍʕufīna
    تَضْعُفُ
    taḍʕufu
    تَضْعُفَانِ
    taḍʕufāni
    تَضْعُفْنَ
    taḍʕufna
    يَضْعُفْنَ
    yaḍʕufna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أَضْعُفَ
    ʔaḍʕufa
    تَضْعُفَ
    taḍʕufa
    يَضْعُفَ
    yaḍʕufa
    تَضْعُفَا
    taḍʕufā
    يَضْعُفَا
    yaḍʕufā
    نَضْعُفَ
    naḍʕufa
    تَضْعُفُوا
    taḍʕufū
    يَضْعُفُوا
    yaḍʕufū
    f تَضْعُفِي
    taḍʕufī
    تَضْعُفَ
    taḍʕufa
    تَضْعُفَا
    taḍʕufā
    تَضْعُفْنَ
    taḍʕufna
    يَضْعُفْنَ
    yaḍʕufna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أَضْعُفْ
    ʔaḍʕuf
    تَضْعُفْ
    taḍʕuf
    يَضْعُفْ
    yaḍʕuf
    تَضْعُفَا
    taḍʕufā
    يَضْعُفَا
    yaḍʕufā
    نَضْعُفْ
    naḍʕuf
    تَضْعُفُوا
    taḍʕufū
    يَضْعُفُوا
    yaḍʕufū
    f تَضْعُفِي
    taḍʕufī
    تَضْعُفْ
    taḍʕuf
    تَضْعُفَا
    taḍʕufā
    تَضْعُفْنَ
    taḍʕufna
    يَضْعُفْنَ
    yaḍʕufna
    imperative
    الْأَمْر
    m اُضْعُفْ
    uḍʕuf
    اُضْعُفَا
    uḍʕufā
    اُضْعُفُوا
    uḍʕufū
    f اُضْعُفِي
    uḍʕufī
    اُضْعُفْنَ
    uḍʕufna
    passive voice
    الْفِعْل الْمَجْهُول
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m ضُعِفَ
    ḍuʕifa
    f
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m يُضْعَفُ
    yuḍʕafu
    f
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m يُضْعَفَ
    yuḍʕafa
    f
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m يُضْعَفْ
    yuḍʕaf
    f

    Verb

    [edit]

    ضَعَّفَ (ḍaʕʕafa) II (non-past يُضَعِّفُ (yuḍaʕʕifu), verbal noun تَضْعِيف (taḍʕīf))

    1. (transitive) to weaken, to make weak
    2. (transitive) to double
    3. (linguistics, transitive) to geminate (a consonant)
    Conjugation
    [edit]
    Conjugation of ضَعَّفَ (II, sound, full passive, verbal noun تَضْعِيف)
    verbal noun
    الْمَصْدَر
    تَضْعِيف
    taḍʕīf
    active participle
    اِسْم الْفَاعِل
    مُضَعِّف
    muḍaʕʕif
    passive participle
    اِسْم الْمَفْعُول
    مُضَعَّف
    muḍaʕʕaf
    active voice
    الْفِعْل الْمَعْلُوم
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m ضَعَّفْتُ
    ḍaʕʕaftu
    ضَعَّفْتَ
    ḍaʕʕafta
    ضَعَّفَ
    ḍaʕʕafa
    ضَعَّفْتُمَا
    ḍaʕʕaftumā
    ضَعَّفَا
    ḍaʕʕafā
    ضَعَّفْنَا
    ḍaʕʕafnā
    ضَعَّفْتُمْ
    ḍaʕʕaftum
    ضَعَّفُوا
    ḍaʕʕafū
    f ضَعَّفْتِ
    ḍaʕʕafti
    ضَعَّفَتْ
    ḍaʕʕafat
    ضَعَّفَتَا
    ḍaʕʕafatā
    ضَعَّفْتُنَّ
    ḍaʕʕaftunna
    ضَعَّفْنَ
    ḍaʕʕafna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أُضَعِّفُ
    ʔuḍaʕʕifu
    تُضَعِّفُ
    tuḍaʕʕifu
    يُضَعِّفُ
    yuḍaʕʕifu
    تُضَعِّفَانِ
    tuḍaʕʕifāni
    يُضَعِّفَانِ
    yuḍaʕʕifāni
    نُضَعِّفُ
    nuḍaʕʕifu
    تُضَعِّفُونَ
    tuḍaʕʕifūna
    يُضَعِّفُونَ
    yuḍaʕʕifūna
    f تُضَعِّفِينَ
    tuḍaʕʕifīna
    تُضَعِّفُ
    tuḍaʕʕifu
    تُضَعِّفَانِ
    tuḍaʕʕifāni
    تُضَعِّفْنَ
    tuḍaʕʕifna
    يُضَعِّفْنَ
    yuḍaʕʕifna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أُضَعِّفَ
    ʔuḍaʕʕifa
    تُضَعِّفَ
    tuḍaʕʕifa
    يُضَعِّفَ
    yuḍaʕʕifa
    تُضَعِّفَا
    tuḍaʕʕifā
    يُضَعِّفَا
    yuḍaʕʕifā
    نُضَعِّفَ
    nuḍaʕʕifa
    تُضَعِّفُوا
    tuḍaʕʕifū
    يُضَعِّفُوا
    yuḍaʕʕifū
    f تُضَعِّفِي
    tuḍaʕʕifī
    تُضَعِّفَ
    tuḍaʕʕifa
    تُضَعِّفَا
    tuḍaʕʕifā
    تُضَعِّفْنَ
    tuḍaʕʕifna
    يُضَعِّفْنَ
    yuḍaʕʕifna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أُضَعِّفْ
    ʔuḍaʕʕif
    تُضَعِّفْ
    tuḍaʕʕif
    يُضَعِّفْ
    yuḍaʕʕif
    تُضَعِّفَا
    tuḍaʕʕifā
    يُضَعِّفَا
    yuḍaʕʕifā
    نُضَعِّفْ
    nuḍaʕʕif
    تُضَعِّفُوا
    tuḍaʕʕifū
    يُضَعِّفُوا
    yuḍaʕʕifū
    f تُضَعِّفِي
    tuḍaʕʕifī
    تُضَعِّفْ
    tuḍaʕʕif
    تُضَعِّفَا
    tuḍaʕʕifā
    تُضَعِّفْنَ
    tuḍaʕʕifna
    يُضَعِّفْنَ
    yuḍaʕʕifna
    imperative
    الْأَمْر
    m ضَعِّفْ
    ḍaʕʕif
    ضَعِّفَا
    ḍaʕʕifā
    ضَعِّفُوا
    ḍaʕʕifū
    f ضَعِّفِي
    ḍaʕʕifī
    ضَعِّفْنَ
    ḍaʕʕifna
    passive voice
    الْفِعْل الْمَجْهُول
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m ضُعِّفْتُ
    ḍuʕʕiftu
    ضُعِّفْتَ
    ḍuʕʕifta
    ضُعِّفَ
    ḍuʕʕifa
    ضُعِّفْتُمَا
    ḍuʕʕiftumā
    ضُعِّفَا
    ḍuʕʕifā
    ضُعِّفْنَا
    ḍuʕʕifnā
    ضُعِّفْتُمْ
    ḍuʕʕiftum
    ضُعِّفُوا
    ḍuʕʕifū
    f ضُعِّفْتِ
    ḍuʕʕifti
    ضُعِّفَتْ
    ḍuʕʕifat
    ضُعِّفَتَا
    ḍuʕʕifatā
    ضُعِّفْتُنَّ
    ḍuʕʕiftunna
    ضُعِّفْنَ
    ḍuʕʕifna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أُضَعَّفُ
    ʔuḍaʕʕafu
    تُضَعَّفُ
    tuḍaʕʕafu
    يُضَعَّفُ
    yuḍaʕʕafu
    تُضَعَّفَانِ
    tuḍaʕʕafāni
    يُضَعَّفَانِ
    yuḍaʕʕafāni
    نُضَعَّفُ
    nuḍaʕʕafu
    تُضَعَّفُونَ
    tuḍaʕʕafūna
    يُضَعَّفُونَ
    yuḍaʕʕafūna
    f تُضَعَّفِينَ
    tuḍaʕʕafīna
    تُضَعَّفُ
    tuḍaʕʕafu
    تُضَعَّفَانِ
    tuḍaʕʕafāni
    تُضَعَّفْنَ
    tuḍaʕʕafna
    يُضَعَّفْنَ
    yuḍaʕʕafna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أُضَعَّفَ
    ʔuḍaʕʕafa
    تُضَعَّفَ
    tuḍaʕʕafa
    يُضَعَّفَ
    yuḍaʕʕafa
    تُضَعَّفَا
    tuḍaʕʕafā
    يُضَعَّفَا
    yuḍaʕʕafā
    نُضَعَّفَ
    nuḍaʕʕafa
    تُضَعَّفُوا
    tuḍaʕʕafū
    يُضَعَّفُوا
    yuḍaʕʕafū
    f تُضَعَّفِي
    tuḍaʕʕafī
    تُضَعَّفَ
    tuḍaʕʕafa
    تُضَعَّفَا
    tuḍaʕʕafā
    تُضَعَّفْنَ
    tuḍaʕʕafna
    يُضَعَّفْنَ
    yuḍaʕʕafna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أُضَعَّفْ
    ʔuḍaʕʕaf
    تُضَعَّفْ
    tuḍaʕʕaf
    يُضَعَّفْ
    yuḍaʕʕaf
    تُضَعَّفَا
    tuḍaʕʕafā
    يُضَعَّفَا
    yuḍaʕʕafā
    نُضَعَّفْ
    nuḍaʕʕaf
    تُضَعَّفُوا
    tuḍaʕʕafū
    يُضَعَّفُوا
    yuḍaʕʕafū
    f تُضَعَّفِي
    tuḍaʕʕafī
    تُضَعَّفْ
    tuḍaʕʕaf
    تُضَعَّفَا
    tuḍaʕʕafā
    تُضَعَّفْنَ
    tuḍaʕʕafna
    يُضَعَّفْنَ
    yuḍaʕʕafna

    Etymology 2

    [edit]

    Noun

    [edit]

    ضُعْف (ḍuʕfm

    1. verbal noun of ضَعُفَ (ḍaʕufa) (form I)
    2. weakness
    Declension
    [edit]
    Declension of noun ضُعْف (ḍuʕf)
    singular basic singular triptote
    indefinite definite construct
    informal ضُعْف
    ḍuʕf
    الضُّعْف
    aḍ-ḍuʕf
    ضُعْف
    ḍuʕf
    nominative ضُعْفٌ
    ḍuʕfun
    الضُّعْفُ
    aḍ-ḍuʕfu
    ضُعْفُ
    ḍuʕfu
    accusative ضُعْفًا
    ḍuʕfan
    الضُّعْفَ
    aḍ-ḍuʕfa
    ضُعْفَ
    ḍuʕfa
    genitive ضُعْفٍ
    ḍuʕfin
    الضُّعْفِ
    aḍ-ḍuʕfi
    ضُعْفِ
    ḍuʕfi

    Etymology 3

    [edit]

    Noun

    [edit]

    ضَعْف (ḍaʕfm

    1. verbal noun of ضَعُفَ (ḍaʕufa) (form I)
    2. weakness
    Declension
    [edit]
    Declension of noun ضَعْف (ḍaʕf)
    singular basic singular triptote
    indefinite definite construct
    informal ضَعْف
    ḍaʕf
    الضَّعْف
    aḍ-ḍaʕf
    ضَعْف
    ḍaʕf
    nominative ضَعْفٌ
    ḍaʕfun
    الضَّعْفُ
    aḍ-ḍaʕfu
    ضَعْفُ
    ḍaʕfu
    accusative ضَعْفًا
    ḍaʕfan
    الضَّعْفَ
    aḍ-ḍaʕfa
    ضَعْفَ
    ḍaʕfa
    genitive ضَعْفٍ
    ḍaʕfin
    الضَّعْفِ
    aḍ-ḍaʕfi
    ضَعْفِ
    ḍaʕfi
    Descendants
    [edit]
    • Ottoman Turkish: ضعف

    Noun

    [edit]

    ضِعْفٌ (ḍiʕfunm (plural أَضْعَاف (ʔaḍʕāf))

    1. double
    2. a multiple, (after numerals) -fold
      • 609–632 CE, Qur'an, 2:265:
        وَمَثَلُ ٱلَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمۡوَ ٰ⁠لَهُمُ ٱبۡتِغَاۤءَ مَرۡضَاتِ ٱللَّهِ وَتَثۡبِیتࣰا مِّنۡ أَنفُسِهِمۡ كَمَثَلِ جَنَّةِۭ بِرَبۡوَةٍ أَصَابَهَا وَابِلࣱ فَـَٔاتَتۡ أُكُلَهَا ضِعۡفَیۡنِ فَإِن لَّمۡ یُصِبۡهَا وَابِلࣱ فَطَلࣱّۗ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِیرٌ
        wamaṯalu llaḏīna yunfiqūna ʔamwālahumu btiḡāʔa marḍāti l-lahi wataṯbītan min ʔanfusihim kamaṯali jannatim birabwatin ʔaṣābahā wābilun faʔātat ʔukulahā ḍiʕfayni faʔin lam yuṣibhā wābilun faṭallun wal-lahu bimā taʕmalūna baṣīrun
        And the example of those who donate their wealth, seeking Allah’s pleasure and believing the reward is certain,1 is that of a garden on a fertile hill: when heavy rain falls, it yields up twice its normal produce. If no heavy rain falls, a drizzle is sufficient. And Allah is All-Seeing of what you do. — Translated by Dr. Mustafa Khattab, The Clear Quran
      • The New Testament, Mark 10:30
        إِلاَّ نالَ الآنَ في هٰذهِ الدُّنْيا مائةَ ضِعْفٍ مِنَ البُيوتِ والإِخوَةِ والأَخَواتِ والأُمَّهاتِ والبَنينَ والحُقولِ مع الاِضطِهادات، ونالَ في الآخِرَةِ الحَياةَ الأَبَدِيَّة.
        who will not receive one hundred times as much, now in this time: houses, and brothers, and sisters, and mothers, and children, and land, with persecutions, and in the future age eternal life.
    Declension
    [edit]
    Declension of noun ضِعْف (ḍiʕf)
    singular basic singular triptote
    indefinite definite construct
    informal ضِعْف
    ḍiʕf
    الضِّعْف
    aḍ-ḍiʕf
    ضِعْف
    ḍiʕf
    nominative ضِعْفٌ
    ḍiʕfun
    الضِّعْفُ
    aḍ-ḍiʕfu
    ضِعْفُ
    ḍiʕfu
    accusative ضِعْفًا
    ḍiʕfan
    الضِّعْفَ
    aḍ-ḍiʕfa
    ضِعْفَ
    ḍiʕfa
    genitive ضِعْفٍ
    ḍiʕfin
    الضِّعْفِ
    aḍ-ḍiʕfi
    ضِعْفِ
    ḍiʕfi
    dual indefinite definite construct
    informal ضِعْفَيْن
    ḍiʕfayn
    الضِّعْفَيْن
    aḍ-ḍiʕfayn
    ضِعْفَيْ
    ḍiʕfay
    nominative ضِعْفَانِ
    ḍiʕfāni
    الضِّعْفَانِ
    aḍ-ḍiʕfāni
    ضِعْفَا
    ḍiʕfā
    accusative ضِعْفَيْنِ
    ḍiʕfayni
    الضِّعْفَيْنِ
    aḍ-ḍiʕfayni
    ضِعْفَيْ
    ḍiʕfay
    genitive ضِعْفَيْنِ
    ḍiʕfayni
    الضِّعْفَيْنِ
    aḍ-ḍiʕfayni
    ضِعْفَيْ
    ḍiʕfay
    plural basic broken plural triptote
    indefinite definite construct
    informal أَضْعَاف
    ʔaḍʕāf
    الْأَضْعَاف
    al-ʔaḍʕāf
    أَضْعَاف
    ʔaḍʕāf
    nominative أَضْعَافٌ
    ʔaḍʕāfun
    الْأَضْعَافُ
    al-ʔaḍʕāfu
    أَضْعَافُ
    ʔaḍʕāfu
    accusative أَضْعَافًا
    ʔaḍʕāfan
    الْأَضْعَافَ
    al-ʔaḍʕāfa
    أَضْعَافَ
    ʔaḍʕāfa
    genitive أَضْعَافٍ
    ʔaḍʕāfin
    الْأَضْعَافِ
    al-ʔaḍʕāfi
    أَضْعَافِ
    ʔaḍʕāfi

    Persian

    [edit]

    Etymology

    [edit]

    Borrowed from Arabic ضَعْف (ḍaʕf, weakness).

    Pronunciation

    [edit]
     

    Readings
    Classical reading? za'f
    Dari reading? za'f
    Iranian reading? za'f
    Tajik reading? za'f

    Noun

    [edit]
    Dari ضعف
    Iranian Persian
    Tajik заъф

    ضعف (za'f)

    1. weakness
    [edit]

    South Levantine Arabic

    [edit]

    Etymology 1

    [edit]

    From Arabic ضَعُفَ (ḍaʕufa).

    Pronunciation

    [edit]
    • IPA(key): /dˤi.ʕif/, [ˈdˤi.ʕɪf]
    • Audio (al-Lidd):(file)

    Verb

    [edit]

    ضعف (ḍiʕif) I (present بضعف (biḍʕaf))

    1. to become weak
    2. to lose weight
      Antonym: نصح (niṣiḥ)
    Conjugation
    [edit]
    Conjugation of ضعف
    singular plural
    1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
    past m ضعفت (ḍʕift) ضعفت (ḍʕift) ضعف (ḍiʕif) ضعفنا (ḍʕifna) ضعفتو (ḍʕiftu) ضعفو (ḍiʕfu)
    f ضعفتي (ḍʕifti) ضعفت (ḍiʕfat)
    present m بضعف (baḍʕaf) بتضعف (btiḍʕaf) بضعف (biḍʕaf) منضعف (mniḍʕaf) بتضعفو (btiḍʕafu) بضعفو (biḍʕafu)
    f بتضعفي (btiḍʕafi) بتضعف (btiḍʕaf)
    subjunctive m أضعف (ʔaḍʕaf) تضعف (tiḍʕaf) يضعف (yiḍʕaf) نضعف (niḍʕaf) تضعفو (tiḍʕafu) يضعفو (yiḍʕafu)
    f تضعفي (tiḍʕafi) تضعف (tiḍʕaf)
    imperative m اضعف (iḍʕaf) اضعفو (iḍʕafu)
    f اضعفي (iḍʕafi)

    Etymology 2

    [edit]

    From Arabic ضَعَّفَ (ḍaʕʕafa).

    Pronunciation

    [edit]

    Verb

    [edit]

    ضعّف (ḍaʕʕaf) II (present بضعّف (biḍaʕʕef))

    1. to weaken, to lighten
    Conjugation
    [edit]
    Conjugation of ضعف
    singular plural
    1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
    past m ضعّفت (ḍaʕʕaft) ضعّفت (ḍaʕʕaft) ضعّف (ḍaʕʕaf) ضعّفنا (ḍaʕʕafna) ضعّفتو (ḍaʕʕaftu) ضعّفو (ḍaʕʕafu)
    f ضعّفتي (ḍaʕʕafti) ضعّفت (ḍaʕʕafat)
    present m بضعّف (baḍaʕʕif) بتضعّف (bitḍaʕʕif) بضعّف (biḍaʕʕif) منضعّف (minḍaʕʕif) بتضعّفو (bitḍaʕʕfu) بضعّفو (biḍaʕʕfu)
    f بتضعّفي (bitḍaʕʕfi) بتضعّف (bitḍaʕʕif)
    subjunctive m اضعّف (aḍaʕʕif) تضعّف (tḍaʕʕif) يضعّف (yḍaʕʕif) نضعّف (nḍaʕʕif) تضعّفو (tḍaʕʕfu) يضعّفو (yḍaʕʕfu)
    f تضعّفي (tḍaʕʕfi) تضعّف (tḍaʕʕif)
    imperative m ضعّف (ḍaʕʕif) ضعّفو (ḍaʕʕfu)
    f ضعّفي (ḍaʕʕfi)