غلم

See also: علم and ع ل م

Arabic

Etymology 1

Root
غ ل م (ḡ l m)
5 terms

Verb

غَلِمَ • (ḡalima) I (non-past يَغْلَمُ (yaḡlamu), verbal noun غُلْمَة (ḡulma))

1. to be gripped with lust, to be sexually excited

Conjugation

    Conjugation of غَلِمَ (I, sound, i ~ a, no passive (?), verbal noun غُلْمَة)

verbal noun الْمَصْدَر						غُلْمَة ḡulma
active participle اِسْم الْفَاعِل						غَلِم, مِغْلِيم ḡalim, miḡlīm
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	غَلِمْتُ ḡalimtu	غَلِمْتَ ḡalimta	غَلِمَ ḡalima		غَلِمْتُمَا ḡalimtumā	غَلِمَا ḡalimā		غَلِمْنَا ḡalimnā	غَلِمْتُمْ ḡalimtum	غَلِمُوا ḡalimū
	f		غَلِمْتِ ḡalimti	غَلِمَتْ ḡalimat			غَلِمَتَا ḡalimatā			غَلِمْتُنَّ ḡalimtunna	غَلِمْنَ ḡalimna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَغْلَمُ ʔaḡlamu	تَغْلَمُ taḡlamu	يَغْلَمُ yaḡlamu		تَغْلَمَانِ taḡlamāni	يَغْلَمَانِ yaḡlamāni		نَغْلَمُ naḡlamu	تَغْلَمُونَ taḡlamūna	يَغْلَمُونَ yaḡlamūna
	f		تَغْلَمِينَ taḡlamīna	تَغْلَمُ taḡlamu			تَغْلَمَانِ taḡlamāni			تَغْلَمْنَ taḡlamna	يَغْلَمْنَ yaḡlamna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَغْلَمَ ʔaḡlama	تَغْلَمَ taḡlama	يَغْلَمَ yaḡlama		تَغْلَمَا taḡlamā	يَغْلَمَا yaḡlamā		نَغْلَمَ naḡlama	تَغْلَمُوا taḡlamū	يَغْلَمُوا yaḡlamū
	f		تَغْلَمِي taḡlamī	تَغْلَمَ taḡlama			تَغْلَمَا taḡlamā			تَغْلَمْنَ taḡlamna	يَغْلَمْنَ yaḡlamna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَغْلَمْ ʔaḡlam	تَغْلَمْ taḡlam	يَغْلَمْ yaḡlam		تَغْلَمَا taḡlamā	يَغْلَمَا yaḡlamā		نَغْلَمْ naḡlam	تَغْلَمُوا taḡlamū	يَغْلَمُوا yaḡlamū
	f		تَغْلَمِي taḡlamī	تَغْلَمْ taḡlam			تَغْلَمَا taḡlamā			تَغْلَمْنَ taḡlamna	يَغْلَمْنَ yaḡlamna
imperative الْأَمْر	m		اِغْلَمْ iḡlam			اِغْلَمَا iḡlamā				اِغْلَمُوا iḡlamū
	f		اِغْلَمِي iḡlamī							اِغْلَمْنَ iḡlamna

Synonyms

• اِغْتَلَمَ (iḡtalama)

Etymology 2

Adjective

غَلِم • (ḡalim) (feminine غَلِمَة (ḡalima), masculine plural غَلِمُونَ (ḡalimūna), feminine plural غَلِمَات (ḡalimāt), elative أَغْلَم (ʔaḡlam))

1. sexually excited, lustful, aroused

Declension

Declension of adjective غَلِم (ḡalim)

singular	masculine		feminine
	basic singular triptote		singular triptote in ـَة (-a)
	indefinite	definite	indefinite	definite
informal	غَلِم ḡalim	الْغَلِم al-ḡalim	غَلِمَة ḡalima	الْغَلِمَة al-ḡalima
nominative	غَلِمٌ ḡalimun	الْغَلِمُ al-ḡalimu	غَلِمَةٌ ḡalimatun	الْغَلِمَةُ al-ḡalimatu
accusative	غَلِمًا ḡaliman	الْغَلِمَ al-ḡalima	غَلِمَةً ḡalimatan	الْغَلِمَةَ al-ḡalimata
genitive	غَلِمٍ ḡalimin	الْغَلِمِ al-ḡalimi	غَلِمَةٍ ḡalimatin	الْغَلِمَةِ al-ḡalimati
dual	masculine		feminine
	indefinite	definite	indefinite	definite
informal	غَلِمَيْن ḡalimayn	الْغَلِمَيْن al-ḡalimayn	غَلِمَتَيْن ḡalimatayn	الْغَلِمَتَيْن al-ḡalimatayn
nominative	غَلِمَانِ ḡalimāni	الْغَلِمَانِ al-ḡalimāni	غَلِمَتَانِ ḡalimatāni	الْغَلِمَتَانِ al-ḡalimatāni
accusative	غَلِمَيْنِ ḡalimayni	الْغَلِمَيْنِ al-ḡalimayni	غَلِمَتَيْنِ ḡalimatayni	الْغَلِمَتَيْنِ al-ḡalimatayni
genitive	غَلِمَيْنِ ḡalimayni	الْغَلِمَيْنِ al-ḡalimayni	غَلِمَتَيْنِ ḡalimatayni	الْغَلِمَتَيْنِ al-ḡalimatayni
plural	masculine		feminine
	sound masculine plural		sound feminine plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
informal	غَلِمِين ḡalimīn	الْغَلِمِين al-ḡalimīn	غَلِمَات ḡalimāt	الْغَلِمَات al-ḡalimāt
nominative	غَلِمُونَ ḡalimūna	الْغَلِمُونَ al-ḡalimūna	غَلِمَاتٌ ḡalimātun	الْغَلِمَاتُ al-ḡalimātu
accusative	غَلِمِينَ ḡalimīna	الْغَلِمِينَ al-ḡalimīna	غَلِمَاتٍ ḡalimātin	الْغَلِمَاتِ al-ḡalimāti
genitive	غَلِمِينَ ḡalimīna	الْغَلِمِينَ al-ḡalimīna	غَلِمَاتٍ ḡalimātin	الْغَلِمَاتِ al-ḡalimāti