ugrzecznić

Polish

From u- +‎ grzeczny +‎ -ić.

ugrzecznić pf (imperfective ugrzeczniać)

(transitive, sometimes derogatory) to bowdlerize (to make something seem less offensive)

Conjugation of *ugrzecznić* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ugrzecznić
future tense	1^st	ugrzecznię			ugrzecznimy
	2^nd	ugrzecznisz			ugrzecznicie
	3^rd	ugrzeczni			ugrzecznią
	impersonal	ugrzeczni się
past tense	1^st	ugrzeczniłem, -(e)m ugrzecznił	ugrzeczniłam, -(e)m ugrzeczniła	ugrzeczniłom, -(e)m ugrzeczniło	ugrzeczniliśmy, -(e)śmy ugrzecznili	ugrzeczniłyśmy, -(e)śmy ugrzeczniły
	2^nd	ugrzeczniłeś, -(e)ś ugrzecznił	ugrzeczniłaś, -(e)ś ugrzeczniła	ugrzeczniłoś, -(e)ś ugrzeczniło	ugrzeczniliście, -(e)ście ugrzecznili	ugrzeczniłyście, -(e)ście ugrzeczniły
	3^rd	ugrzecznił	ugrzeczniła	ugrzeczniło	ugrzecznili	ugrzeczniły
	impersonal	ugrzeczniono
conditional	1^st	ugrzeczniłbym, bym ugrzecznił	ugrzeczniłabym, bym ugrzeczniła	ugrzeczniłobym, bym ugrzeczniło	ugrzecznilibyśmy, byśmy ugrzecznili	ugrzeczniłybyśmy, byśmy ugrzeczniły
	2^nd	ugrzeczniłbyś, byś ugrzecznił	ugrzeczniłabyś, byś ugrzeczniła	ugrzeczniłobyś, byś ugrzeczniło	ugrzecznilibyście, byście ugrzecznili	ugrzeczniłybyście, byście ugrzeczniły
	3^rd	ugrzeczniłby, by ugrzecznił	ugrzeczniłaby, by ugrzeczniła	ugrzeczniłoby, by ugrzeczniło	ugrzeczniliby, by ugrzecznili	ugrzeczniłyby, by ugrzeczniły
	impersonal	ugrzeczniono by
imperative	1^st	niech ugrzecznię			ugrzecznijmy
	2^nd	ugrzecznij			ugrzecznijcie
	3^rd	niech ugrzeczni			niech ugrzecznią

passive adjectival participle		ugrzeczniony	ugrzeczniona	ugrzecznione	ugrzecznieni	ugrzecznione
anterior adverbial participle		ugrzeczniwszy
verbal noun		ugrzecznienie

adjective

noun