ανάκρουση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ανάκρουση	οι	ανακρούσεις
γενική	της	ανάκρουσης*	των	ανακρούσεων
αιτιατική	την	ανάκρουση	τις	ανακρούσεις
κλητική		ανάκρουση		ανακρούσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, ανακρούσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ανάκρουση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀνάκρουσις

Ουσιαστικό

ανάκρουση θηλυκό

1. η εκτέλεση εμβατηρίου ή άλλου ανάλογου μουσικού κομματιού

   ※  Αμέσως μετά έγινε η ανάκρουση των εθνικών ύμνων και των δύο χωρών, ενώ οι εύζωνες της Προεδρικής Φρουράς παρουσίαζαν όπλα. (από άρθρο στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 4 Νοεμβρίου 2009)

2. η κίνηση προς τα πίσω ενός πυροβόλου όπλου κατά τη βολή
3. η προς τα πίσω κίνηση της λέμβου

Συνώνυμα

• ανάκρουσμα

Μεταφράσεις

    ανάκρουση